A-10 با توان حمل توپ گاتلینگ آونجر با کالیبر ۳۰ میلی متر و همچنین بیش از ۷ تن مهمات بیشتر در زمان جنگ سرد در اروپای غربی برای مقابله با هرگونه حمله زرهی شوروی سابق حضور داشت. اولین میدانی که این هواپیما در آن حاضر شد عملیات طوفان صحرا بود که این هواپیما در آن در حدود ۹۰۰ عراده تانک و ۱۲۰۰ قبضه توپ ارتش بعثی را نابود کرد. این هواپیما در نبرد بالکان نیز حضور داشته و پس از حادثه یازدهم سپتامبر و حمله آمریکا به افغانستان و عراق به عضو ثابت عملیات ضد نیروهای شبه نظامی بدل شد.

این هواپیما با ارتقاء به A-10C توان حمل مهمات هدایت ماهواره ای و غلاف هدف گیری جدید را نیز پیدا کرد. A-10 در لیبی نیز حضور پیدا کرد و اخیرا در حملات هوایی ضد داعش در عراق نیز وارد عمل شده است. با وجود فشارهای شدید از طرف نیروی هوایی آمریکا برای بازنشسته کردن این پرنده، حمایت سیاسی برخی از سناتورهای آمریکایی مثل جان مک کین و نیاز شدید به توانایی های بی همتای آن در میادین مثل عراق امروز باعث شده است که این پیرمرد آمریکایی همچنان در میدان حضور داشته باشد.

F-7BGI

هواپیمای بعدی در لیست ما یک مدل از کپی موفق چینی ها از میگ ۲۱ روسی است. چینی ها هواپیمای F-7 را در اواخر دهه ۱۹۶۰ میلادی به پرواز درآورده و چیزی بیش از ۲۴۰۰ فروند از آن را تولید کردند. این هواپیما بیشتر به عنوان محصولی مخصوص کشورهای جهان سوم شناخته می شود. در سالهای بعد چینی ها مدل های بسیار زیادی از این هواپیما را حتی با سامانه های غربی برای مشتری های گوناگون توسعه دادند.

مدل BGI که مخصوص نیروی هوایی بنگلادش توسعه یافته است را می توان به نوعی پیشرفته ترین عضو خانواده جنگنده اف ۷ دانست. این هواپیما با رادار کنترل آتش KLJ-6F مجهز شده و توان شلیک موشک های هدایت راداری مثل PL-12 ساخت چین را دارد. این رادار بردی در حدود بیش از ۸۰ کیلومتر را دارد. این رادار توان شناسایی همزمان ۶ هدف هوایی و درگیری همزمان با دو هدف را دارد.

سامانه هدف گیری روی کلاه خلبان، توان حمل انواع موشک های هدایت فروسرخ جدید، توان حمل بمب های هدایت لیزری و ماهواره ای ، موشک ضد کشتی C-704 ، توان پرواز با سرعت بیش از ۲ ماخ و توان مانور پذیری بالاتر به نسبت بسیاری دیگر از اعضای خانواده اف ۷  از جمله توانایی های تعریف شده برای این جنگنده به شمار می رود.

همان طور که مشاهده می شود به نوعی می توان این هواپیما را یک جنگنده نسل ۴ دانست. بخش زیادی از توانایی های موجود در این هواپیما، خصوصا در بخش حمل سلاح در مدل های ابتدایی جنگنده ای مثل اف ۱۶ آمریکایی نیز وجود نداشت.

Tu-95

این بمب افکن چهارموتوره روسی را شاید می توان یکی از جالب ترین پرنده های عملیاتی حال حاضر دنیا قلمداد کرد. توپولوف ۹۵ یک بمب افکن ۴ موتوره توربوپراپ ساخت شوروی سابق است که از سال ۱۹۵۶ میلادی وارد خدمت نیروی هوایی شوروی سابق شده است و هنوز هم در خط یک نیروی هوایی روسیه حضوری فعال دارد.

این بمب افکن و پروازهای گشتی آن مسلح به تسلیحات اتمی و اسکورت آن توسط جنگنده های ناتو یکی از سمبلهای دوران جنگ سرد بود. این بمب افکن روسی که به “خرس” معروف شده است به تازگی ارتقا پیدا کرده است و اکثرا سامانه های ارتباطی و رادیویی و الکترونیکی آن نیز به روز رسانی شده است. سامانه هدایت ماهواره ای گلوناس روسی نیز به این بمب افکن افزوده شده و موشک های کروز برد بلند KH-101 و KH-102 نیز به زرادخانه آن افزوده شده است.

این ارتقا به این بمب افکن روسی کمک می کند تا حدود سال ۲۰۲۵ میلادی نیز در خدمت نیروی هوایی روسیه باشد. تا آن زمان این هواپیما عمر عملیاتی بیش از ۶ دهه خواهد داشت. این بمب افکن روسی اخیر در حملات بر علیه گروه تروریستی داعش نیز شرکت داشت.

میراژ MF-2000

هواپیمای میراژ اف ۱ یکی از هواپیماهای قدیمی رزمی فرانسه محسوب می شود که قدمت آن به اوایل دهه ۱۹۷۰ بازمی گردد. میراژ اف ۱ همچنان در چندین کشور جهان در حال خدمت است. پیشرفته ترین مدل هواپیمای میراژ اف مدل MF2000 است که در نیروی هوایی مراکش در حال خدمت است.

این هواپیما در حقیقت یک میراژ اف ۱ است که از لحاظ سامانه های الکترونیکی و تسلیحاتی به مانند میراژ ۲۰۰۰ تجهیز شده است.  رادار RDY-3 با قابلیت درگیری با چند هدف هوایی به صورت همزمان و همچنین نقشه برداری از سطح زمین، توان حمل موشک های هوا به هوا میکا که هم اکنون در هواپیماهای میراژ۲۰۰۰ و رافال مورد استفاده قرار می گیرد، نصب غلاف هدف گیری و شناسایی Damocles که پیشرفته ترین غلاف هدف گیری/ شناسایی حال حاضر نیروی هوایی فرانسه محسوب می شود، قابلیت حمل بمب های هدایت لیزری و همچنین سامانه اخلالگر دفاع از خود از جمله ویژگی های خاص این مدل از میراژ اف ۱ به حساب می آید.

این ارتقاء صورت گرفته بر روی میراژهای اف ۱ که در اصل هواپیمایی با نزدیک ۴۳ سال به حساب می آید آنها را برای چندین سال آینده نیز آماده نبرد کرده است.

F-5M

نیروی هوایی برزیل یکی از کاربران قدیمی هواپیمای اف ۵ محسوب می شود. این کشور در راستای برنامه مدرن سازی نیروی هوایی خود برنامه ارتقاء تعدادی از هواپیماهای رزمی خود را توسط شرکت برزیلی امبرائر به انجام رساند و در طی این ارتقاء اف ۵ های خود را کاملا به روز رسانی کرد. این پروژه F-5M و یا F-5EM خوانده می شود.

مجهز شدن به رادار و موشک های هوا به هوای فامد، سامانه هدف گیری روی کلاه خلبان و موشک های برد کوتاه جدید، قابلیت سوخت گیری هوا به هوا، قابلیت حمل بمب های هدایت شونده، نصب نمایشگرهای دیجیتالی در کابین، سامانه جدید تامین اکسیژن خلبان و نصب سامانه هشدار دهنده قفل موشکی و جنگ الکترونیک از جمله ارتقاء های اعمال شده بر روی اف های برزیل هستند.

نکته جالب اینجاست که بعد از ارتقاء این هواپیماها آنها در نیروی هوایی برزیل جایگزین هواپیماهای میراژ ۲۰۰۰ شدند. به صورت عادی میراژ ۲۰۰۰ هواپیمایی بسیار پشیرفته تر از اف ۵ محسوب می شود اما این ارتقاء باعث شد تا برزیلی ها جایگزین مناسب برای میراژهای خود پیدا کنند.

با این اوصاف، می توان به راحتی پذیرفت که اگر جنگنده های قدیمی، به خوبی و با ساختار مناسب، به روزرسانی شوند، می توانند تا سالهای سال، با قدرت به فعالیت خود ادامه دهند و این همان هدفی است که با شعار “عمردهی انقلابی” در نیروهای مسلح کشورمان جریان دارد.

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: